De schandaalverhalen over anonieme- en dus ontransparante- donorconceptie lijken de laatste jaren schering en inslag:
fertiliteitsartsen die zelf donor ‘speelden’ (echt mannen, wérkelijk?),
ouders die uiteindelijk ontdekken dat hun tweede kind toch niet verwekt is geweest met dezelfde donor zoals beloofd in de fertiliteitskliniek,
meerlingen die niet dezelfde genetische afkomst blijken te hebben doordat er spermamengsels (!) gebruikt zijn,
donoren die onaanvaardbaar veel kinderen kunnen verwekken bij gebrek aan een overkoepelend opvolgsysteem,
…
Fraai is anders, en het zet je als wensouder ongetwijfeld aan tot extra reflectie: wil ik wel een anoniéme sperma- en/of ecieldonor? (herkenbaar die muizenissen?)
In bijvoorbeeld België en Spanje is dit onveranderd de norm…
Toch overwegen wensouders best vaak een anonieme sperma- en/of eiceldonor Nog altijd. Dat zie ik ook bij mijn klanten.
Vreemd?
Ja misschien, maar ook néé.
Bij Belgische wensouders merk ik dat dit te maken heeft met de “traditie” van anonieme donorconceptie, die in de fertiliteitscentra nog altijd als vanzelfsprekend wordt voorgesteld
én onvoldoende kennis van alternatieve omwegen bij de wensouders (die ik je natuurlijk wel in geuren en kleuren vertel zodat je keuzespectrum plots verbreedt).
Maar er is méér!! (en dit zie ik ongeacht de nationaliteit van de wensouders)
Ik heb intussen al heel wat jaren ervaring op mijn teller in het coachen over dit specifieke thema.
En ik weet intussen dat de volgende vraag bijna altijd pijnlijk direct raakt aan de essentie (auch!!!):
wié probeer je te beschermen door te kiezen voor (een) anonieme donor(en)? (read this again…)
Laat de vraag effe doorwerken (en lees dan pas de rest van dit artikel 😉 ).
…(=stilte en tijd voor reflectie)
Klaar?
Wat deed de vraag met jou? Wat bracht ze je?
Zou het kunnen dat je. boven alles een ‘veilig’ gezin wil vormen?
Zonder het risico dat een ‘vreemd’, ‘onveilig’ aanvoelend (want wie is die donor(en) eigenlijk?) element zich zal gaan inmengen?
Zonder dat jij of je (toekomstige) partner je ‘bedreigd’ moeten voelen in het ouderschap?
Wie probeer je dan vooral te beschermen?
Jezélf?
Je eventuele (toekomstige) partner?
Je eventuele andere kinderen?
Je toekomstige kind?
Ik hoor ook vaak: bij een niet- anonieme, identificeerbare (open profiel) donor creëer ik de ilussie dat het kind de donor later kan ontmoeten,
maar er is geen garantie en ik wil niet dat mijn kind zich later afgewezen voelt.
Opnieuw: je probeert je toekomstige kind dus te beschermen.
Dit gevoel van bescherming willen bieden is heel instinctief en dus helemaal niet abnormaal.
Het is je reptielenbrein dat je in de overlevingsmodus duwt: gevaar vermijden! (remember mijn gratis reflectieboek dat je hopelijk las intussen!)
De keuze van het donorprofiel (anoniem/ identificeerbaar/ bekend/ bekend plus, of een stap verder als donor: bewust co- ouderschap) is een cruciaal element van je beslissingsproces over je kinderwens via sperma- en/of eiceldonatie.
Ga er niet licht over.
Verbreed je perspectief, ga ook verder kijken dan de kant waar je reptielenbrein je naartoe stuurt.
Het gaat over vertrouwen krijgen in je keuze voor donorconceptie, waardoor het veilig gaat voelen. Ongeacht het donorprofiel.
Het gaat over de plek zien die iedereen (inclusief de donor) krijgt in je gezin als familiesysteem (dit doe ik met mijn klanten onder meer via een verhelderende familie-opstelling), zodat het systeem klopt. Je kan niet zomaar iemand uit het familiesysteem sluiten, zelfs geen anonieme donor!
Het gaat over alle mogelijke mogelijkheden zien die er praktisch zijn, zodat je niet hoeft mee te gaan in opties die niet 100% goed voelen.
Dit alles vormt- je voelde em al aankomen ;)- een onderdeel van mijn 1:1 coachingprogramma.
Ik ga er graag met jou verder over in gesprek tijdens een gratis matchgesprek.
Interesse? Beantwoord dan de intakevraagjes en ik bekijk of het matchgesprek voor jou interessant zou kunnen zijn!
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek!
Dag Iris, Bedankt voor je reactie. Dit artikel zegt helemaal niks over die donoren of hun intenties. Het gaat over de redenen waarom wensouders voor anonieme donoren kiezen, wat daarbij speelt, welke blinde vlekken er mogelijk kunnen zijn. Het is m.i. geen zwart- wit- kwestie in de zin van anoniem is per definitie not done en bekend is per definitie perfect. Er zijn heel veel nuances. Maar ik pleit er wel voor om heel sterk te gaan doorvoelen en doordenken over het donorprofiel, want het is een heel belangrijk element in het beslissingsproces. Het heeft een enorme impact. Ben jij zelf donor of overweeg je een kindje via donorconceptie? (je mag me natuurlijk antwoorden in een persoonlijk bericht of mail, als je dat wil)