“Wat is het allér-moeilijkste bij het maken van die keuze? Wat speelt er vooral?”
Dat is vaak één van de eerste vragen die ik stel aan mijn klanten wanneer ze bij mij komen aankloppen met een knoop over hun kinderwens die ze niet voluit doorgehakt krijgen.
“Dat ik mijn droomplaatje, mijn ideale scenario moet loslaten.”
Dat is dan één van de meest voorkomende topantwoorden.
Misschien is het ook voor jou herkenbaar?
Misschien overweeg je om alléén mama te worden, waarbij er geen biologisch kindje zou komen van jou en je droompartner samen.
En/of overweeg je een donor/ dubbele donor, waarbij je kindje niet de genen van jou en/of je partner heeft.
En/of misschien had je er echt altijd van gedroomd om een heel jonge mama te worden en nu ben je dus intussen al 40+.
En/ of misschien zal je kindje niet in jouw buik groeien, terwijl je wel zo graag een zwangerschap zou ervaren hebben.
Of misschien overweeg je om je kinderwens achter je te laten en je leven een andere waardevolle invulling te geven.
…
Wat maakt het dan precies zo moeilijk om dan dat ideaalplaatje los te laten?
Wat maakt dat het bij de ene iets vlotter of net iets moeizamer gaat dan bij de andere? Wat speelt daarbij een rol?
Volgende 5 vragen aan jezelf kunnen je meer inzicht geven!
1.Welke verlangens zitten er in jouw kinderwens?
Jouw kinderwens is eigenlijk niet één wens. Het is een verzameling, een reeks wensen, verlangens. Jouw reeks is uniek. Want iedereen associeert andere verlangens met een kinderwens. Waaruit bestaat jouw unieke reeks? Dat is één van de zaken die ik altijd samen uitzoek tijdens een begeleidingsprogramma. Want die unieke reeks geeft jouw keuzeproces richting.
Om te voorkomen dat ik te wollig overkom (ik houd niet van wollig), geef ik een simpel voorbeeld. Stel je overweegt om alleen mama te worden. Maar in jouw reeks wensen domineert het “wij- perspectief” heel sterk. D.w.z. je kan je heel erg vinden in stellingen zoals: een kind is een bekroning van de liefde tussen 2 partners, een kind kan een relatie doen groeien, een kind is iets van 2 mensen samen, een kind is de unieke combinatie van de de genen van 2 partners,… Dan gaat het loslaten van het ideaalplaatje van het liefdeskind van 2 partners veel moeilijker zijn, dan bij iemand bij wie een ander soort verlangen domineert.
2.Welke overtuigingen, waarden, pijnen, gedachten,… zitten er in jouw onderbewustzijn?
Enerzijds is er jouw verlangen naar een kind. Dat verlangen is mogelijk zo groot dat je bereid bent je ideaalplaatje misschien wel degelijk los te laten. Maar anderzijds zijn er veel twijfels, angsten die je daarin toch blokkeren. En die twijfels hangen op hun beurt samen met een hele stapel overtuigingen, waarden, gedachten, oude pijnen die zich in jouw onderbewustzijn hebben gevormd, vaak van als je nog heel jong was.
Die overtuigingen hanteert je brein vaak instinctief om jou te beschermen tegen ‘onveilige’ beslissingen (als je mijn gratis reflectieboek al hebt doorgenomen, zal dit zeker bekend klinken: zoniet: dringend dit boekje downloaden, zou ik zeggen! ;-)) Ze kunnen je keuzeproces flink saboteren en het is belangrijk dat je die overtuigingen kritisch bevraagd voor jezelf: kloppen ze wel?, waar komen ze vandaag?,…
Ik maak het opnieuw concreet met enkele voorbeelden van die overtuigingen/ waarden/ pijnen/ gedachten: kinderen zonder vader zijn ongelukkig, het is egoïstisch om een kindje te krijgen op mijn leeftijd, de gezinnen rondom mij zijn wel allemaal perfect, de mensen rondom mij gaan kritiek hebben, donorconceptie is onethisch …
Wat speelt daar zoal bij jou?
3. Hoe ziet jouw ‘bigger (family-) picture’ eruit?
Hier komen we bij één van mijn stokpaardjes, als systeemcoach. 😉 Hoe jij tegenover jouw kinderwens en jouw ideaalplaatje staat, daarin heeft jouw familie, jouw gezin van herkomst als systeem (= geheel waarin mensen onlosmakelijk samenhangen en mekaar beïnvloeden) zonder twijfel een niet te onderschatten impact op.
Je voelt wellicht wat ik bedoel als ik je dit soort vragen stel: hoe “perfect” was jouw gezin van herkomst?, hoe voelde voor jou de rol van je vader/ moeder?, wie kreeg geen plek in jouw familie?, welk typisch patroon uit jouw familiesysteem wil je wél of vooral niét verderzetten?, hoe verbonden voel je je met je gezin van herkomst?, waar zit het meeste lading?,…
Voel je em?…
4.Wat verlies je en hoe rouw je?
Je ideaalplaatje loslaten, dat is sowieso een rouwproces. Want je moet de overgang maken van hoe je dacht dat het zou zijn naar hoe het werkelijk zal zijn. Dat is rouwen.
Ben jij iemand die een rouwproces toelaat? Ga je die confrontatie aan, durf je te doorvoelen wat je verliest? Of ben je eerder geneigd om het weg te duwen, kop in het zand? In het tweede geval kan het daadwerkelijk loslaten van je ideaalplaatje wel eens moeilijker worden… En nochtans is het super belangrijk dat je dat doet, OOK voor je kind! (Lees hierover zeker ook eens mijn blogartikel: Wat jij nu moet doen voor je toekomstige kind.)
Wat moet jij eerst afronden en integreren in je verhaal, vooral je écht verder kan?
5. Hoe groot is het vertrouwen in jezelf?
Het loslaten van het ideaalplaatje is best eng. Je kent het immers al zo lang en zo goed. Je hebt altijd gedacht dat het zo zou zijn. Het scenario dat je overweegt (alleen mama worden/ met een donor/ op latere leeftijd dan gepland/ …) voelt helemaal niet zo bekend. In je omgeving ken je mogelijk ook minder ‘referentiebeelden’.
De keuze voor dat nieuwe scenario voelt daarom als een sprong in het diepe. En om in het diepe te durven springen heb je in de eerste plaats… vertrouwen in jezelf nodig.
Hoe zit het met jouw zelfvertrouwen? Met welke zelftwijfels worstel je zoal?
Wat valt je vooral op in je antwoorden? Wat neem je hieruit mee?
Elke week is er plek in mijn agenda om 2 dames te leren kennen in een gratis matchgesprek. Spreek ik jou binnenkort?
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.
