-
FAQ- Moet ik rusten na de embryo transfer en verder in de wachtweken? Mag ik sporten tijdens de wachtweken?
Na de embryo transfer beginnen de stressvolle wachtweken. En dan? Moet je rusten vlak na de embryotransfer en in de dagen die volgen? Mag je sporten tijden de wachtweken? Allemaal vragen die je jezelf stelt, want natuurlijk wil je tijdens de wachtweken je kansen op een innesteling en zwangerschap graag maximaliseren.
Heb je vragen over wat je wel of niet mag doen tijdens de wachtweken, stel die vragen dan ook gerust aan je artsen of aan het fertiliteitscentrum, bijvoorbeeld bij de terugplaatsing of inseminatie. Blijven zitten met vragen, werkt stress in de hand.
Vlak na een embryo transfer blijven rusten geeft géén grotere kans op een zwangerschap. Heel wat studies zijn daarover unaniem. In sommige fertiliteitscentra moet (mag) je maar een paar minuten rusten na de embryotransfer vooraleer je mag (moet) vertrekken. Bij andere centra mag je een paar uur blijven rusten. Want dat geeft veel vrouwen een meer gerust gevoel. Toch hebben de fertiliteitscentra waar je maar een paar minuten na de embryotransfer moet (mag) rusten, geen lagere slaagpercentages. Vraag je fertiliteitscentrum eventueel op voorhand wat hun aanpak op dit punt is. Meer informatie kan meer rust geven.
Ook verder in de wachtweken is rusten niet nodig. Alleen als je na de punctie pijn blijft hebben, bijvoorbeeld door overstimulatie, kan rust nodig zijn. Opvolging en advies door je artsen is dan zeker nodig.
Je hoeft ook sporten in de wachtweken niet te laten. Bedenk dat het embryo veilig tussen de slijmvliezen van de baarmoeder zit geplakt. Het gaat er niet zomaar uitvallen. Vergelijk het met een dubbel geplooide boterham met een dikke laag choco en daarin een korreltje hagelslag. Je baarmoeder is de dubbel geplooide boterham, je baarmoederslijmvlies is de laag choco, het korreltje hagelslag het embryo. Het korreltje zit stevig tussen de boterham en de laag choco geplakt. Het korreltje zal er niet uitvallen, ook niet bij wat geschok.
Sporten is altijd gezond, ook tijdens de wachtweken. Het verbetert onder meer de bloeddoorstroming van alle organen, waardoor ze meer voedingsstoffen krijgen. Ook van de baarmoeder.
Een fertiliteitsarts vertelde me ooit heel gevat dat men tijdens de wachtweken vrijwel allés mag doen qua lichaamsbeweging … béhalve 3 dingen: benji springen, diepzeeduiken en de Himalaya beklimmen. Leer daaruit dat het vooral een kwestie is van je gezond verstand gebruiken. Wat zegt jouw gevoel? Waar voel je je goed bij? Als je je er niet 100% goed bij voelt om tijdens de wachtweken pakweg te gaan joggen, waarom zou je het dan toch doen? Waardoor kan jij je gedachten verzetten? Wat vind jij leuk? Wat bezorgt jouw afleiding? Hoeveel afleiding en ontspanning bezorgen twee weken platte rust jou? …
Als je nooit sporten hebt beoefend, zijn de wachtweken nu ook niet meteen het goede moment om er mee te beginnen. Wat ben jij gewoon om te doen? Wat past bij jou? Wat vind je ontspannend? Een middagje shoppen is ook goed voor de doorbloeding van de baarmoeder en het afleiden van de gedachten, zo moet je maar denken….
Twijfel je na een embryo transfer, tijdens de wachtweken toch plots over het beoefenen van een bepaalde sport, neem dan even contact op met je arts of fertiliteitscentrum. Dan kan je met een geruster hart genieten van je sport-uitje.
En tenslotte, wanneer je behandelingscyclus in het worst case scenario niet positief uitdraait, bedenk dan dat dat niét te wijten is aan te weinig rusten of te veel sporten tijdens de wachtweken. Schuldgevoelens zijn totaal onterecht. We zouden maar wat graag controle hebben over het resultaat van de behandeling door meer te rusten of minder (of juist meer )te sporten na de embryotransfer. Maar de frustrerende waarheid is dat we die controle niet hebben. De boodschap is vooral om de wachtweken te overleven, op een voor jou zo draaglijk mogelijk manier. In rust. Of in beweging. Of liefst van al een gezonde combinatie van beiden.
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.
-
FAQ- Kan men de eicelvoorraad meten? Hoe weet ik of mijn eicelvoorraad nog voldoende is, bijvoorbeeld om een IVF-behandeling met eigen eicellen te starten?
Het is algemeen zo dat na de leeftijd van 35 jaar de kansen om zwanger te worden kleiner worden, omdat de eicelvoorraad daalt. Bij een IVF- behandeling bepaalt de eicelvoorraad bijvoorbeeld mee hoe de stimulatie verloopt, welk medicatieschema men gaat toedienen en hoeveel follikels er zullen zijn.
Maar het is moeilijk om hier algemeen een lijn in te trekken. De mate waarin de eicelvoorraad daalt en hoe snel die evolutie gaat, dat hangt immers zéér sterk af van vrouw tot vrouw. De biologische leeftijd op het vlak van voortplanting is hier belangrijker dan de kalenderleeftijd. En dus werpt zich de vraag op of men de eicelvoorraad kan meten…
In België is de leeftijdsgrens voor IVF wettelijk bepaald. Maar los van wat wettelijk- en dus maatschappelijk, ethisch en medisch- als aanvaardbaar wordt gevonden qua leeftijd, stelt zich ook de vraag tot welke leeftijd vruchtbaarheidsbehandelingen zoals IVF of IUI specifiek voor jou nog goede slaagkansen geeft. Voor dit aspect is overleg met je artsen natuurlijk heel belangrijk. Zij zijn over dit onderwerp jouw eerste aanspreekpunt.
Je eicelvoorraad gaat hierin inderdaad een belangrijke parameter zijn. Want deze zal bepalen hoeveel follikels je lichaam nog aanmaakt bij stimulatie. Ook je artsen willen de eicelvoorraad dus graag meten.
Er zijn een aantal manieren om te meten hoe het gesteld is met jouw eicelvoorraad. De 3 belangrijkste testen die een indicatie geven zijn :
- Meten van de waarde van het FSH (afkorting van Follikel Stimulerend Hormoon) aan het begin van de cyclus (dag 2 of 3) via bloedtest: een lage waarde duidt op voldoende eicelvoorraad
Het FSH stijgt doorheen de eerste helft van de cyclus om een eicel te doen rijpen; bij IVF gaat men het toedienen om meerdere eicellen te doen rijpen. Aan het begin van de cyclus is het FSH normaliter nog laag. Als het FSH aan het begin van de cyclus verhoogd is, dan duidt dat erop dat het lichaam het moeilijker heeft met het doen rijpen van eicellen, omdat de eicelvoorraad aan het slinken is. Het lichaam gaat dan als het ware “in overdrive” met het aanmaken van FSH. Het “afschakelmechanisme” voor het produceren van FSH functioneert als het ware niet meer omdat het lichaam “paniekerig” toch nog eicellen probeert te doen rijpen
- Meten van het aantal antrale follikels of AFC (afkorting van Antral Follical Count) aan het begin van de cyclus (dag 2 of 3) via vaginale echo: een groot aantal kleine follikels die klaar zitten aan het begin van de cyclus duidt op voldoende eicelvoorraad
Alle follikels zijn al aanwezig in het lichaam van de vrouw bij haar geboorte. Doorheen haar leven gaan de follikels verschillende fases doorlopen: primordiaal, primair, secundair, antraal en pre-ovulatoir. Het is pas tijdens de antrale fase, dat de follikels ook zichtbaar zijn op een echo. Men kan aan het begin van de cyclus tellen hoeveel van die kleine “antrale follikels” (ca 2 tot 5mm groot) er klaarliggen om de race aan te gaan om de dominante follikels te worden. Zijn er veel antrale follikels, dan geeft dat aan dat er nog voldoende eicelvoorraad is.
- Meten van de waarde van het AMH (AntiMullerian Hormoon) via bloedtest: een hoge waarde duidt op voldoende eicelvoorraad.
De antrale follikels produceren AMH. Bij veel antrale follikels zal men logischerwijze een hoge AMH meten.
Wanneer deze testen een goede indicatie geven voor de eicelvoorraad, dan kan dat een argument zijn om IVF of IUI toe te passen, zelfs op iets rijpere leeftijd. (daarbij wel altijd rekening houdend met de geldende leeftijdstijdsgrenzen).
Bij een minder goede indicactie wordt meestal medisch geadviseerd om niet meer te lang bij IUI te blijven hangen en sneller over te gaan naar IVF.
Houdt in het achterhoofd dat wanneer de eicelvoorraad achteruit begint te gaan, de waarde van het FSH en het aantal antrale follikels nog een tijd lang sterk kunnen fluctueren van maand tot maand. Dit betekent dat er “betere maanden” zijn waarin stimulatie nog een goede hoeveelheid follikels doet ontstaan. En “minder goede maanden” waarin de stimulatie een eerder teleurstellende opbrengst geeft. Het kan in die fase dan ook verstandig zijn om een behandeling in te plannen in een “betere maand”. Je artsen zullen je hierover adviseren.
Het AMH geeft een meer constante waarde. Het meten van AMH levert in die zin een meer eenduidige indicatie op van de eicelvoorraad.
Wanneer men IVF met donoreicellen toepast, dan zullen de slaagkansen voor een belangrijk deel gerelateerd zijn aan de leeftijd van de eiceldonor en- daarmee samenhangend- haar eicelvoorraad. Men zal bij het screenen van een eiceldonor onder meer de eicelvoorraad meten.
Heb je vragen en twijfels over dit onderwerp, breng dit dan zeker ter sprake bij je artsen! Vraag voldoende uitleg.
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
-
De eicelkwaliteit is natuurlijk een belangrijke parameter als het gaat om zwanger worden. En dus: kan men die fameuze eicelkwaliteit meten?
De eicelkwaliteit daalt meestal met de eicelreserve. Want de beste eicellen rijpen op jongere leeftijd, de minder goede eicellen houdt je lichaam tot het laatst. Ongeveer 60% van de eicellen van een vrouw boven de 36 jaar zijn chromosonaal abnormaal. Dit cijfer loopt verder op met de leeftijd. Een chromosonaal afwijkende eicel geeft bij het samensmelten met een zaadcel een chromosonaal afwijkend embryo.
Er zijn een aantal manieren voor het meten van de eicelvoorraad. Met deze testen gaat men niet de eicelkwaliteit as such meten, maar eicelreserve en eicelkwaliteit zijn meestal wel gerelateerd. Men kan ervan uitgaan dat bij een verlaagde reserve het aandeel chromosonaal afwijkende eicellen hoger zal zijn.
De 3 meest relevante onderzoeken die in een indicatie van de eicelkwaliteit geven zijn :
- Meten van de waarde van het FSH (Follikel Stimulerend Hormoon) aan het begin van de cyclus (dag 2 of 3) via bloedtest: een lage waarde is een goede indicatie voor de eicelkwaliteit
- Meten van het aantal antrale follikels – AFC (afkorting van Antral Follikel Count) aan het begin van de cyclus (dag 2 of 3) via vaginale echo: een groot aantal kleine eicelblaasjes die in aanleg zijn aan het begin van de cyclus is een goede indicatie voor de eicelkwaliteit
- Meten van de waarde van het AMH (AntiMullerian Hormoon) via bloedtest: een hoge waarde is een goede indicatie voor de eicelkwaliteit
Let wel, men gaat met deze testen niet rechtstreeks meten of de eicelkwaliteit ok is, of de eicellen – en dus de daaruit voortvloeiende embryo’s- chromosonaal normaal zijn. Goede resultaten van bovenstaande testen, geven met andere woorden geen garantie op kwalitatieve eicellen zonder afwijkingen. Een manier om te meten of het embryo dat uit de eicel ontstaat effectief chromosonaal normaal is, is het toepassen van PGS (afkorting van Pre Implantatie Genetische Screening). Daarbij screent men de chromosonen in de cellen die men dan uit het embryo haalt, vooraleer het terug te plaatsen. Via PGS kan men de chromosonaal normale embryo’s selecteren. PGS gebeurt enkel als er een gegronde indicatie voor bestaat (bijvoorbeeld > 37 jaar en/of duidelijke tekenen van een verlaagde eicelreserve) én als er in het labo na enkele dagen voldoende embryo’s overblijven om PGS zinvol te maken. In de praktijk is vooral die laatste voorwaarde vaak niet vervuld.
Vrij recent ontwikkelde een team VUB-wetenschappers de zogenaamde ‘Corona-test’. De naam (bedacht voor de coronacrisis ;-)) verwijst naar de ‘coronacellen’, de cellen die rond de eicel ‘zweven’. Normaal worden die cellen na de eicelpunctie verwijderd. Maar bij de Coronatest gaat men net die cellen analyseren, omdat ze een goede indicatie zouden geven van de kwaliteit van de eicel. De eerste studies geven alvast hoopvolle resultaten naar verhoging van de slaagkansen. Uitgebreider onderzoek is nu noodzakelijk.
Stel alle vragen over dit onderwerp zeker aan je arts.
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.
-
FAQ- Zal ik zwanger blijven als de waarde van het zwangerschapshormoon (HCG) laag is? Wat is een biochemische zwangerschap?
Wanneer de eerste gemeten bloedwaarde van het zwangerschapshormoon HCG laag is, dan kan dit een bron zijn van veel onzekerheid en spanning. Want wat mag je verwachten als je zwangerschapshormoon zo laag is? Zal je zwanger blijven of zal het mis lopen?
Als je arts of fertiliteitscentrum je een lage eerste bloedwaarde van het HCG meedeelt, roept dit ongetwijfeld veel vragen en twijfels op. Vraag hun daarom zeker genoeg informatie die aan jouw vragen en twijfels tegemoetkomt.
Op het moment dat men de waarde van je zwangerschapshormoon mag testen via een bloedtest – bij ongeveer 4 weken zwangerschap (gerekend vanaf het begin van je cyclus) of ongeveer 2 weken na de eisprong/eicelpunctie – kan die waarde nog sterk variëren, gemiddeld van 5 tot 427 IE/l. Een waarde van 5 IE/l is inderdaad laag, maar alle waarden vanaf 5 worden per definitie wel degelijk als positief beschouwd.
De kans dat men na een lage startwaarde van het zwangerschapshormoon HCG zwanger zal blijven is kleiner, maar niet onbestaande. Je arts of fertiliteitscentrum zal je bij een lage eerste bepaling van het zwangerschapshormoon waarschijnlijk aanraden om voorzichtig optimistisch te zijn. Want het kan op dat moment nog alle kanten op. Men zal waarschijnlijk vragen om een 2-tal dagen later de bloedtest te herhalen. De waarde van het HCG zou in het begin immers ongeveer na 48 uren moeten verdubbelen. Als men bij opeenvolgende herhalingscontroles vaststelt dat de oorspronkelijk lage waarde van het zwangerschapshormoon toch systematisch mooi verdubbelt, dan is er goede hoop op dat men zal zwanger blijven. Maar is er geen verdubbeling van die lage waarde, dan spreekt men van een “biochemische zwangerschap”. Op een gewone zwangerschapstest toont een mooi stijgende waarde zich in een merkelijk donker wordend tweede lijntje.
Deze term verwijst naar de “biochemische fase” van de zwangerschap. Dit is de fase waarin men wel zwangerschapshormoon in het bloed kan meten, maar waarin men een zwangerschap nog niet op een echo kan zien. Een “klinische zwangerschap” daarentegen betekent per definitie dat er een zichtbare vruchtzak op een echo is. Nog een stap verder in de goede richting is een klinische zwangerschap, waarbij men ook een hartslag waarneemt.
De term verwijst dus naar een embryo dat met een innesteling is begonnen, maar waarvan de ontwikkeling heel vroeg stopt, nog voor men een zwangerschap op een echo kan vaststellen. Eerst meet men dus wel zwangerschapshormoon in het bloed – heel vaak een lagere waarde dan gemiddeld bij de eerste bloedtest ( “laag” is pakweg tussen de 5 en 50 IE/l tegen de tijd dat je normaal ongesteld zou worden )- die eventueel nog even verder stijgt. Maar na relatief korte tijd daalt de lage waarde van het zwangerschapshormoon terug naar 0. Nogmaals, zo een lage waarde eindigt niet altijd in een zwangerschapsverlies.
Het fenomeen lijkt meer voor te komen bij vruchtbaarheidsbehandelingen, mede omdat men bij vruchtbaarheidsbehandelingen heel vroeg test en met behulp van bloedtesten. Bij natuurlijk tot stand gekomen zwangerschappen komt het hoogstwaarschijnlijk even goed veel voor, maar vaak zonder dat men het ooit heeft geweten.
Volg bij een lage waarde van het zwangerschapshormoon goed de richtlijnen en adviezen van je artsen!
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.
-
FAQ- Welke zijn de symptomen van een innesteling? Kan ik een innesteling voelen? Doet een innesteling pijn?
Wie zwanger wil worden, probeert vaak gedreven symptomen te ontdekken die wijzen op de innesteling (implantatie) van een embryo. Maar kunnen we überhaupt wel voelen of en wanneer een innesteling gebeurt? Gaat een innesteling wel gepaard met duidelijke symptomen? Voel je dan echt pijn? Wat als je geen mijn pijn voelt?
Ik geef je graag wat informatie over dit onderwerp. Bespreek je vragen ook met je arts.
- Wannéér zou je de symptomen van een innesteling kunnen detecteren?
Laat ons om te beginnen even bekijken wanneer de innesteling van een embryo plaatsvindt.
Wanneer een embryo 5 dagen oud is- het wordt dan “blastocyst” genoemd- begint het uit zijn “schil” (de “zona pellucida”) te breken. Men noemt dit proces “hatching”. Als het goed is, begint het embryo zich op dat moment ook in te nestelen. De trophoblast, de cluster buitenste cellen van de blastocyst, begint zich dan aan het endometrium of baarmoederslijmvlies vast te hechten en in te dringen. Dit is meteen het begin van de vorming van de placenta, die zwangerschapshormoon zal beginnen produceren. Dit zwangerschapshormoon zorgt ervoor dat er in je lichaam meer van het hormoon progesterone geproduceerd wordt. Het begin van een innesteling veroorzaakt met andere woorden meteen belangrijke hormonale reacties.
De innesteling kan dus in principe starten ongeveer 7 a 8 dagen na de eisprong. Bij een IUI- behandeling kan de innesteling beginnen 8 a 9 dagen na de inseminatie. Bij een IVF- behandeling start de innesteling als het embryo ongeveer 5 a 6 dagen oud is. Hier kan nog wel wat speling op zitten, maar bedenk dat je vroeger alleszins geen symptomen van een innesteling kan detecteren. Die moeite kan je jezelf dus besparen tijdens ongeveer de eerste week na je eisprong/inseminatie. Heb je tijdens een IVF- behandeling een dag 5 embryo teruggeplaatst gekregen, dan kan de innesteling wel snel volgen.
Gedurende de volgende dagen zal het embryo zich dieper in het endometrium boren tot dat het veilig vastzit. Ongeveer 5 tot 6 dagen later, tegen het einde van de wachtweken, is de innesteling van het embryo in het endometrium rond. De vorming van de placenta gaat nog wel een tijdje verder.
- Wat zijn de mogelijke symptomen van een innesteling?
Laat mij beginnen met een misschien ontnuchterende mededeling. De innesteling gebeurt op een dermate klein, cellulair niveau, dat je het eigenlijk niet kan voelen gebeuren. We voelen het embryo niet in de baarmoeder inboren. Hoe graag we dat ook zouden willen. Het is pas later in een eventuele zwangerschap dat we fysieke processen, zoals de baarmoeder en het bekken die uitzetten, echt kunnen voelen.
Is innestelingspijn dan een fabeltje? Ja en nee. De pijn die sommige vrouwen beweren te hebben bij een innesteling zijn meestal lichte, menstruatie- achtige pijntjes (krampjes) die te maken hebben met wat zich ook hormonaal in het lichaam afspeelt op dat moment (zie hoger).
Bedenk dat de ondersteunende hormonale medicatie die je in het geval van vruchtbaarheidsbehandelingen neemt, sowieso zorgt voor verhoogde hormonale waarden en dezelfde lichte pijntjes in de onderbuik of rug kan geven. Als je hormonale medicatie neemt, valt het nauwelijks uit te maken of een innesteling dan wel de medicatie oorzaak zijn van die pijntjes.
Als je lichte buik- of rugpijn voelt in de dagen voor je normaal je menstruatie zou krijgen, kan dat dus één van de symptomen kan zijn van een innesteling, je menstruatie die in aantocht is of misschien wel de medicatie die je neemt. Je kan die pijn dus niet met zekerheid beschouwen als een symptoom van wat dan ook.
Anderzijds hoeft het uitblijven van pijntjes niet te betekenen, dat er geen innesteling is gebeurd. Je hoéft helemaal niks te voelen van dit hele proces.
Het indringen van het embryo in de laag baarmoederslijmvlies kan tenslotte een lichte innestelingsbloeding veroorzaken, maar het hoéft opnieuw niet te gebeuren. Ook hier is het zo dat het één van de symptomen van een innesteling kan zijn, maar even goed van een hormonale schommeling of je menstruatie die in aantocht is. Ook dit kan je niet met zekerheid beschouwen als een symptoom van wat dan ook.
Zoeken naar symptomen van een innesteling is dus koffiedik kijken. Behoorlijk frustrerend maar de nuchtere waarheid. Zelfs uren googlen naar ervaringsverhalen over symptomen bij innesteling gaat je geen stap dichter bij de waarheid brengen. Alleen een zwangerschapstest wanneer de tijd daar rijp voor is, zal aangeven of die felbegeerde innesteling inderdaad gebeurde.
Vraag eventueel meer uitleg aan je arts.
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
-
Nee, draagmoederschap is niet verboden in België. Draagmoederschap is in België niet gerégeld, waardoor het ook niet verboden is. Er bestaat over draagmoederschap een juridisch vacuüm: er bestaat geen wet die draagmoederschap expliciet regelt. Ook de Belgische wet op de medisch begeleide voortplanting van 2007 bevat geen uitdrukkelijke regeling voor draagmoederschap. Deze juridische leegte zorgt voor veel rechtsonzekerheid.
Het feit dat draagmoederschap op zich niet expliciet verboden is, betekent niet dat de omstandigheden waarin het proces verloopt geen aanleiding kunnen geven tot een strafrechtelijke veroordeling. Bij commercieel draagmoederschap, waarbij de draagmoeder is betaald, heeft de correctionele rechtbank bijvoorbeeld al geoordeeld dat er sprake was van de “onmenselijke behandeling van het kind”. In het strafwetboek wordt commercieel draagmoederschap tot nu toe nog niet létterlijk verboden.
De Belgische wetgever is zich bewust van de noodzaak aan een wet over draagmoederschap. Maar, het is nog niet duidelijk wat er concreet in die wet zal staan. Er zijn al een hele reeks van wetsvoorstellen de revue gepasseerd. Daarbij is het nooit de bedoeling geweest om draagmoederschap als voortplantingstechniek as such verboden te maken, wel om het te reguleren. Wel zijn er nogal wat wetsvoorstellen geweest die de commerciële variant van draagmoederschap strafbaar willen maken, door het uitdrukkelijk te verbieden in het strafwetboek.
Bij gebrek aan een wettelijke regeling, bepalen de fertiliteitscentra die in België draagmoederschap begeleiden (slechts een bepaald aantal fertiliteitscentra doen dat trouwens), zelf de voorwaarden die vervuld moeten zijn (leeftijd, samenstelling van het wenskoppel (hetero/holebi), nationaliteit, medische indicatie, hoogtechnologisch/laagtechnologisch draagmoederschap….). Commercieel draagmoederschap wordt in de Belgische medische praktijk altijd verboden. Er gebeurt een strenge screening van de wensouders en de draagouders, waarbij men onder meer probeert vast te stellen of het over altruïstisch, dan wel commercieel draagmoederschap gaat.
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
-
Het verschil tussen commercieel en altruïstisch draagmoederschap zit hem in de vergoeding die de draagmoeder krijgt:
- Altruïstisch draagmoederschap is “onbaatzuchtig” draagmoederschap. Het is draagmoederschap dat louter gebeurt vanuit een “solidariteitsoverweging”. Dit belet niet dat er een redelijke vergoeding kan tegenover staan. Maar het gaat dan enkel over compensatie van de geleden kosten. Het is geen betaling voor de “reproductieve prestaties”.
- Bij commercieel draagmoederschap is er ook extra betaling bovenop de compensatievergoedingen. Hetzij rechtstreeks aan de draagmoeder, hetzij via een marktgericht, bemiddelend bedrijf dat wensouders in contact brengt met draagmoeders.
Het verschil tussen altruïstisch en commercieel draagmoederschap valt natuurlijk niet altijd zo zwart-wit te trekken. Wat bijvoorbeeld met giften (al dan niet geldelijk) die de draagmoeder ontvangt van de wensouders, bovenop de compensatievergoeding? Die zijn onderdeel van de grijze zone tussen altruïstisch en commercieel draagmoederschap.
Het belangrijke advies van het Belgische Raadgevend Comité voor bio-ethiek betreffende “zwangerchap-voor-een-ander” verwijst naar het “Brazier-rapport” dat in de UK heeft proberen te bepalen wat een billijke vergoeding voor een draagmoeder kan omvatten. Het zou met name gaan over een vergoeding voor: “moederschapskledij, gezond voedsel, thuishulp, betaling van doktersrekeningen voor IVF en de daarmee verbonden ovulatie-en zwangerschapstests, medische kosten tijdens de zwangerschap en bij de bevalling, bewezen verplaatsingsonkosten naar de kliniek/het hospitaal, eventuele hospitalisatiekosten, eventuele kosten voor kinderopvang tijdens het bezoek aan de kliniek, honoraria voor het consulteren van raadgevende instanties (advocaten, psychologen, bemiddelingsinstanties), levensverzekerings- en ongevallenverzekeringspremies, geneesmiddelen en vitamines. Als de draagmoeder een werknemer is: compensaties voor de feitelijke inkomstenderving proportioneel gemeten naar totaal netto loon.”
In mijn premium programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
-
Het verschil tussen laagtechnologisch draagmoederschap en hoogtechnologisch draagmoederschap zit hem in van wie de eicel afkomstig is.
- Bij laagtechnologisch draagmoederschap is de eicel afkomstig van de draagmoeder. De draagmoeder heeft bij laagtechnologisch draagmoederschap dus zowel een biologische/gestationele als een genetische link met het kind. Meestal is de wensvader dan de genetische vader, maar er kan ook een spermadonor betrokken zijn. In elk geval zijn de tussenkomst van een arts en medisch begeleide voortplantingstechnieken niet per se noodzakelijk (bv. via zelfinseminatie). Vandaar: “laagtechnologisch” draagmoederschap. Er zijn weinig “technieken” voor nodig.
- Bij hoogtechnologisch draagmoederschap is de eicel niét afkomstig van de draagmoeder. De draagmoeder heeft dus een biologische/ gestationele maar geen genetische link met het kind. De wensouders zijn bij hoogtechnologisch draagmoederschap vaak de genetische ouders van het kind, maar er kan/kunnen ook donor(en) betrokken zijn (eiceldonor/ spermadonor). In elk geval is er altijd een embryotransfer en dus zijn de tussenkomst van een arts en medisch begeleide voortplantingstechnieken (IVF of ICSI) nodig. Vandaar: “ hoogtechnologisch ” draagmoederschap. Er zijn meer “technieken” voor nodig.
In mijn 3 maanden VIP programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
-
FAQ- Wie is bij draagmoederschap in België bij de geboorte de juridische moeder: de draagmoeder of de wensmoeder?
In België is de draagmoeder bij de geboorte de juridisch moeder. De draagmoeder is bij de geboorte altijd de juridische moeder, of ze ook genetisch verwant is met het kind of niet ( laagtechnologisch versus hoogtechnologisch draagmoederschap).
Dat het de draagmoeder, en niét de wensmoeder, is die in eerste instantie de juridische moeder wordt, volgt uit het Burgerlijke wetboek. Want, het Burgerlijk wetboek zegt dat de vrouw die bevalt van het kind, de juridische moeder is. Dit “Mater semper certa est”– principe (oftewel “de moeder is altijd bekend”) is in België absoluut. Bijgevolg zal men de naam van de draagmoeder als juridische moeder in de geboorteakte vermelden.
Het afstammingsrecht uit het Belgische Burgerlijk wetboek is m.a.w. niet aangepast aan het draagmoederschap. Er is in België namelijk geen wet die draagmoederschap regelt en, onder bepaalde voorwaarden, de afstammingsregels uit het burgerlijk wetboek corrigeert in het voordeel van de wensouders. De niet aangepaste afstammingsregels vormen één van de belangrijkste juridische problemen bij draagmoederschap.
Wensouders moeten daarom het kind adopteren na de geboorte om de juridische ouders te worden. De draagmoeder moet, als juridische moeder, instemmen met deze adoptie. Doordat de draagmoeder in eerste instantie altijd de juridische moeder is, bevindt ze zich in machtige positie. In de praktijk blijken gelukkig vrij weinig problemen te ontstaan. Dit heeft wellicht te maken met de strenge screening en begeleiding bij medisch begeleid draagmoederschap.
In mijn 3 maanden VIP programma begeleid ik gedreven vrouwen die in hun race tegen de biologische klok te maken krijgen met sperma- en/of eiceldonatie.
Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?
Spreek ik jou binnenkort?
